ΠΡΟΤΑΣΗ -ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ από τις Εκδόσεις Κέδρος και τη Φύγαμε ... ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ !!!
Αφελώς,
σαν φύσηξα τη ζάχαρη
της τσίχλας των ημερών
γρήγορα πλάθοντάς την,
την κόλλησα
πίσω από το αυτί της εποχής.
Να μασά και να αναμασά με την ησυχία της
την πίκρα τους.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Ευγένιος Δαμουλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961 και σπούδασε θετικές επιστήμες, με αντικείμενο την Τεχνολογία Τροφίμων και τη Γεωπονική.
Στον χώρο των θεωρητικών επιστημών το αντικείμενο των σπουδών του ήταν η Παιδαγωγική και η Συμβουλευτική στην Ψυχολογία.
Μέχρι το 2003 εξασκούσε το επάγγελμα του γεωπόνου, ενώ παράλληλα, από το 2000, δίδασκε ως ωρομίσθιος καθηγητής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Το 2006 μονιμοποιήθηκε και δίδαξε έως το 2022.
Εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές: Ποιήματα (Γκοβόστης, 2012), Σιγά, η πόλη κοιμάται (Γκοβόστης, 2013), Πληγή κι αλάτι (Γκοβόστης, 2016) και Εξ αλλοτρίων τα ημέτερα (Κέδρος, 2020). Πέθανε το 2022.
Ο χρόνος των αντικειμένων
Αναποδογύρισε την κλεψύδρα.
Η άμμος άρχισε να κυλά...
Έκανε μια κίνηση στο σκάκι, μαύρος ίππος στο Α5,
τακτοποίησε τα μήλα στη φρουτιέρα,
γέμισε με νερό το βάζο και στόλισε τα λουλούδια,
ίσιωσε τον πίνακα με τα ψάρια που κολυμπούσαν
γιατί η θάλασσα έσταζε,
σκούπισε τις σταγόνες από το ξύλινο πάτωμα
και κοίταξε για λίγο τα μάτια της πήλινης Αφρικάνας
που χαμογελούσε μ’ ένα καφάσι στο κεφάλι.
«Τι όμορφα που είναι όλα», σκέφτηκε.
Χάιδεψε ύστερα το χνουδωτό μαξιλάρι σε σχήμα καρδιά
και, καθώς η άμμος συνέχιζε να κυλά στην κλεψύδρα,
έμεινε να αναλογίζεται πόσες φορές είχε δει
όλα αυτά τα αντικείμενα.
Την πρώτη φορά, τη δεύτερη,
την τελευταία φορά πριν από λίγο.
Κάθε φορά μια άλλη ιστορία, ένα άλλο συναίσθημα,
ένας άλλος χρόνος.
Η άμμος στέρεψε.
Τέλειωσε το όνειρο της Σταχτοπούτας
κι η άμαξα έγινε πάλι κολοκύθα.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η Ελένη Βαρδουλάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σε ηλικία δεκαοχτώ ετών μετακόμισε στην Αθήνα για σπουδές. Σπούδασε Χρηματοοικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και Πολιτικές Επιστήμες στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ασχολείται με τη μετάφραση και ζει ανάμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ελλάδα.
Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: Persona non grata, Εκδόσεις Ταξιδευτής, 2010, Το αβγό, Άνεμος Εκδοτική, 2018 και Ο χρόνος των αντικειμένων, Κέδρος, 2023.
Ζώο
είναι το ζωντανό. Ζωντανό θα πει «είμαι το νόημα». Εδώ η λέξη «νόημα» μπορεί να αντικατασταθεί από οποιαδήποτε άλλη λέξη. Το ρήμα «είμαι» είναι για το ζωντανό αναντικατάστατο. Ζώο είναι το ζωντανό που στέκεται στο χείλος του νοήματος και χαζεύει θαμπωμένο. Στο χείλος του νοήματος όλα είναι φαντασμαγορία. Η φαντασμαγορία ονομάζεται παράδεισος. Η πρώτη λέξη που είχε ποτέ νόημα, η πρώτη λέξη, ειπώθηκε από ζώο ερπετό. Ήταν ερπετό η πρώτη λέξη. Έρποντας ήρθε η λαχτάρα. Η λαχτάρα είναι έξω από τον παράδεισο. Παράδεισος είναι μια τρύπα στη λαχτάρα. Λαχτάρα είναι η πρώτη λέξη, η λέξη που γέννησε τη λέξη, που γέννησε την ανθρωπότητα. Έπεσε η ανθρωπότητα από μια μήτρα φαντασμαγορική προς την επιθυμία. Πτώση είναι η συμμόρφωση προς τη βαρύνουσα έλξη που ονομάζεται επιθυμία. Τρέλα είναι ο ίλιγγος της πτώσης. Κάτω από το δέρμα είμαστε όλοι τρελοί. Τρελούς ονομάζουμε όσους δεν έχουν δέρμα. Υστερία είναι η άρνηση της πτώσης. Οι υστερικοί άνθρωποι δεν γεννιούνται ποτέ. Μουσική είναι η ανάμνηση της φαντασμαγορίας. Οι υστερικοί δεν μπορούν να παίξουν μουσική. Ούτε τα ζώα. Τα ζώα δεν έχουν δέρμα. Είναι όλο κρέας παραδείσιο.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η Δήμητρα Κατιώνη γεννήθηκε το 1983 στην Καβάλα. Σπούδασε νομικά και μουσική. Από το 2001 ζει στη Θεσσαλονίκη. Στο παιχνίδι «Όνομα-Ζώο-Φυτό» έχανε πάντα.
Η ιστορία μας μιλά για έναν μικρούλη γάτο
που είχε όνειρα πολλά και δεν το ’βαζε κάτω.
Πίσω έχει η γάτα την ουρά! Κι αν θέλετε να δείτε
πώς έγιναν όλα αυτά, σας λέω, προσδεθείτε!
Ο γάτος ο Ηλίας δεν καταφέρνει να μπει στην παρέα του Τζα και του Τζίκι, μιας κι εκείνοι τον κοροϊδεύουν που όλο σκοντάφτει και πέφτει. Όμως η χνουδωτή γάτα Αλίκη τον βοηθάει να βρει αυτό που τον κάνει ξεχωριστό. Όταν κάποια στιγμή η γατοσυνοικία κινδυνέψει, ο Ηλίας κάνει ό,τι μπορεί για να τη σώσει. Άραγε θα τα καταφέρει;
Ένα παραμύθι που φωτίζει το μονοπάτι προς το θάρρος, τη δύναμη, την προσφορά, αλλά και τη διαφορετικότητα, τη συμπερίληψη και την εκτίμηση.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Στέφανος Παπατρέχας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1989. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και αριστούχος απόφοιτος της ανώτερης δραματικής σχολής Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη.
Έπαιξε σε παραστάσεις με σκηνοθέτες τους: Κ. Ασπιώτη, Ν. Χανιωτάκη, Λ. Βαρτάνη, Ν. Δαλκυριάδου, Ρ. Μοσχοχωρίτη, Δ. Μαυρίκιο, Κ. Καπελώνη, Γ. Πιερρουτσάκου, Α. Πινακουλάκη, Έ. Φεζολλάρι, Ηλ. Ελληνικιώτη, Ν. Αρβανίτη, Φ. Μπαξεβάνη, Ε. Γεροδήμου, Κ. Γάκη, Γ. Χατζάκη, κ.ά.
Έχει παίξει σε ταινίες με σκηνοθέτες τους Π. Γρηγοράκη και Σ. Γκούσκου, καθώς και σε τηλεοπτικές σειρές με σκηνοθέτες τους: Ν. Χανιωτάκη, Α. Αγγελόπουλο, Μ. Μανουσάκη και Τ. Ψαρρά.
Συν-σκηνοθέτησε το θεατρικό έργο Μέχρι να ξημερώσει για το Ραδιόφωνο της ΕΡΤ και τα θεατρικά αναλόγια Αστερίων, Χαμένα κορίτσια ή Μέρζεμπουργκ και Το υπόμνημα στο Εθνικό Θέατρο.
Τέλος, έγραψε και συν-σκηνοθέτησε τα έργα Κλειώ, μια καλόκαρδη γαϊδούρα (2023), Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής της γατοϊστορίας (2022), Ονόριο, τα ανομήματα ενός εγκληματία (2020), Πασού (2019), Φροσύνη (2016) και Το ξέφωτο (2011), και είναι ένας από τους δύο συγγραφείς του έργου Ανιούτα (2009).
Για το έργο του Ονόριο, τα ανομήματα ενός εγκληματία τιμήθηκε με το 2ο Βραβείο Κοινού All4fun στην κατηγορία Νεοελληνικό Έργο και ήταν υποψήφιος για το Βραβείο «Κάρολος Κουν» στην κατηγορία Δραματουργία Ελληνικού Έργου.
Τα έργα του Φροσύνη και Πασού κυκλοφορούν από την Κάπα Εκδοτική, ενώ το έργο του Ονόριο, τα ανομήματα ενός εγκληματία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
Δηλαδή, οι Σπαρτιάτες δεν πετούσαν παιδιά στον Καιάδα; Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν έκοψε τον Γόρδιο Δεσμό; Θα μας πείτε και ότι δεν λάτρευαν όλοι οι Βυζαντινοί τον τελευταίο τους αυτοκράτορα; Δεν σχεδίασε την Αγία Σοφία μια μέλισσα; Ούτε το Κρυφό Σχολειό υπήρξε ποτέ; Ούτε ο χορός του Ζαλόγγου; Ούτε για τους εμφυλίους της Επανάστασης ευθύνεται η διχόνοια των Ελλήνων; Τα αγγλικά δάνεια τελικά βοήθησαν την Επανάσταση; Δεν δημιούργησε το ΙΚΑ ο Μεταξάς; Δεν αφορίστηκε ποτέ ο Καζαντζάκης;
Το γαρίφαλο του Μπελογιάννη δεν ήταν κόκκινο; Το σαμποτάζ του Έβρου δεν έγινε με ζάχαρη στα ρεζερβουάρ των τανκς; Αλήθεια, ούτε ο Τσόρτσιλ είπε πως «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»; Ούτε ο Θεοδωράκης μάς κάλεσε να επιλέξουμε «Καραμανλής ή τανκς»; Δεν έγραψε ο Ρίτσος για τα τανκς που «χορεύουν στους δρόμους της Πράγας»; Ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου είπε πρώτος πως «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» ούτε ανοιγόκλεισε το «χρονοντούλαπο της Ιστορίας»; Σε λίγο θα μας πείτε ότι ο Καποδίστριας δεν έκανε τεχνάσματα για να μάθουμε να τρώμε πατάτες, ότι ο Αϊνστάιν δεν έκλεψε τη θεωρία της σχετικότητας από τον Καραθεοδωρή και ότι ούτε χάσαμε για μία ψήφο την ευκαιρία να μιλάνε ελληνικά οι Αμερικάνοι. Μα γιατί μισείτε τόσο πολύ τους μύθους μας;
Μικρές αφηγήσεις, για μεγάλες παρεξηγήσεις.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
O Σταύρος Παναγιωτίδης γεννήθηκε το 1982 στη Θεσσαλονίκη και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έχει διδακτορικό στην Ιστορία. Είναι μέλος του Συνεργαζόμενου Επιστημονικού Προσωπικού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και επιστημονικός συνεργάτης του περιοδικού Hot Doc History. Έχει συγγράψει τον τόμο «Ιωάννης Καποδίστριας - Η προσωπικότητα και η διακυβέρνησή του», στη σειρά Η απελευθέρωση ενός έθνους - Από την επανάσταση των Ελλήνων στην ίδρυση του ελληνικού κράτους (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα).
Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν το μυθιστόρημά του Το κουρασμένο μέλι (2018) και η μελέτη του Μύθοι, παρεξηγήσεις και άβολες αλήθειες της ελληνικής Ιστορίας (2023).
Η Κρίστι και η Ρέιτσελ πρέπει να βοηθήσουν τις νεράιδες του ωκεανού. Οι πονηροί καλικάντζαροι έσπασαν τη μαγική χρυσή αχιβάδα σε εφτά κομμάτια. Μέχρι να βρεθούν όλα, θα επικρατεί χάος στους ωκεανούς. Θα καταφέρουν, άραγε, τα κορίτσια να βοηθήσουν τη Δόμνα, τη νεράιδα του δελφινιού, να βρει το πρώτο κομμάτι;
Υπάρχει ένα κοχύλι σε κάθε βιβλίο της σειράς
ΜΑΓΙΚΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ – Οι νεράιδες του ωκεανού.
Βοήθησε τα κορίτσια να βρουν και τα εφτά κοχύλια!
Μια γυναίκα του είδους σου, είπα
Έτσι που βάδισα ξυπόλητη
Στα σύνορα του μυαλού
Μια γυναίκα του είδους σου, είπα
Αξίζει να κοιμηθεί γυμνή
Πάνω στο σώμα του Θεού για πάντα.
Μια γυναίκα του είδους σου
Ποδοπατημένη και παγωμένη
Πεθαίνει κάθε πρωί με τη γλώσσα έξω.
Έχει στις ωμοπλάτες της
Τις μυρουδιές τις σκληρές του έρωτα
Και χέρι χέρι με τον
Απογοητευμένο Μαγιακόφσκι
Δηλώνει δημόσια
Πως αγαπά
Και βγάζει τη ζωή όλη
Σαν σάλιο στο πεζοδρόμιο.
Μια γυναίκα του είδους σου, είπα
Δεν βάζει μαξιλάρι
Κάτω από το πρόσωπο σαν αγαπά
Κι οι γαλάζιες φλέβες της
Μυρίζουν μούχλα
Από την εγκατάλειψη.
Μια γυναίκα του είδους σου
Πεθαίνει νέα και ξανθιά
Και έτσι απροσδόκητα
Με την κροσσωτή απουσία της
Σκιάζει την προδοσία.
Μια γυναίκα του είδους σου, είπα
Είναι πάντα
Σπαταλημένη σαν βροχή σε τενεκεδένια χούφτα.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η Άννα Δερέκα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ζει και εργάζεται στα Ιωάννινα.
Είναι δημοσιογράφος, αρχισυντάκτρια πολιτιστικών ημερήσιας εφημερίδας. Στα σαββατιάτικα ένθετά της καταγράφονται οι λόγιοι και οι καλλιτέχνες της Ηπείρου, κάτω από τον τίτλο «Ήπειρος, ο πολιτισμός μας».
Είναι παραγωγός του Δημοτικού Ραδιοφώνου Ιωαννίνων. Από την ίδρυσή του είναι υπεύθυνη πολιτιστικών εκπομπών. Χαρακτηριστική εκπομπή της το «Αλκοόλ από μαύρα τριαντάφυλλα».
Τον Φεβρουάριο του 2009 εκλέγεται πρόεδρος της Εταιρίας Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου και αναλαμβάνει τη διεύθυνση του περιοδικού Ηπειρωτικά Γράμματα.
Εξέδιδε με τετραμελή ομάδα το λογοτεχνικό-φιλολογικό περιοδικό Φηγός. Έχει εκδώσει δεκαοχτώ ποιητικές συλλογές. Οι δέκα για το εμπόριο και οι άλλες οχτώ είναι συλλεκτικές χειροποίητες εκδόσεις.
Η πρώτη εμφάνισή της σηματοδοτείται από τη συλλογή Φθινοπωρινό θάρρος το 1977, στην οποία περιέχονται ποιήματα από το προσωπικό της ημερολόγιο. Ποιήματα σε ελεύθερο στίχο, σιωπηρά αποκηρυγμένα από την ποιήτρια.
Προσκλήθηκε δύο φορές (1980, 1981) στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης, σε παγκόσμια συνάντηση γυναικών ποιητριών, όπου εκπροσώπησε τις Ελληνίδες ποιήτριες.
Το ποιητικό της έργο παρουσιάστηκε και αναγνώστηκε σε πολλούς χώρους, με κορωνίδα το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στην Αθήνα το 1994.
Το σπουδαστικό έτος 2003-2004, στο Πανεπιστήμιο της Lecce, στο τμήμα Γλωσσών και Λογοτεχνίας, εκπονήθηκε διδακτορική δια- τριβή πάνω στη ζωή και στο έργο της από την Ιταλίδα μεταπτυχιακή φοιτήτρια Katia Sicuro. Η διατριβή είχε τον τίτλο: «ANNA DEREKA, LA POETESSA. La sua vita tea urlo e silencio».
Τιμήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 1980, στην Αίθουσα Μακεδονικών Σπουδών, στη Θεσσαλονίκη, για το έργο της.
Είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών (Αθήνα) από τις 8 Απριλίου 1984.
Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Αθήνα) και της Εταιρίας Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου (ιδρυτικό μέλος).
Το ποιητικό της έργο έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά, ρουμανικά και γαλλικά.
Βραβείο «Πηνελόπη Δέλτα» του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου
για το σύνολο του έργου της
Επανέκδοση του κλασικού βιβλίου της Ζωής Βαλάση με τις περιπέτειες και τα ταξίδια της τρελούτσικης ηλιαχτίδας, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1981 και έχει αγαπηθεί από γενιές αναγνωστών.
Η Τρελούτσικη ηλιαχτίδα
θέλει να γίνει φίλη των παιδιών
γιατί της αρέσει να παίζει,
να ταξιδεύει παντού
και να λέει τρελά παραμύθια.
Νομίζω πως θα ’θελε να γίνει
και συγγραφέας·
αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα:
τα μολύβια της είναι μαγικά,
κι ό,τι γράψει μ’ αυτά,
θα γίνει αλήθεια…
Απόσπασμα του κειμένου υπάρχει στο σχολικό βιβλίο «Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων Γ΄ & Δ΄ Δημοτικού».
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η Ζωή Βαλάση (το γένος Τζίμα, Αθήνα 1945) είναι συγγραφέας, νομικός – διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Σορβόννη - Παρίσι IV.
Έχουν εκδοθεί περισσότερα από εξήντα βιβλία της – παραμύθια, ποιήματα, μυθιστορήματα, έργα για θέατρο και κουκλοθέατρο (που παίχτηκαν σε σχολεία, πολιτιστικά κέντρα και ΔΗΠΕΘΕ), μελέτες ιστορίας και κριτικής της λογοτεχνίας, λαογραφικά, μεταφράσεις-αποδόσεις κλασικών έργων από την ξένη λογοτεχνία, εκπαιδευτικά (ΠΟΛΥΠΤΥΧΟ, με τον Διονύση Βαλάση).
Έχουν δημοσιευτεί πολλά έργα της, επιστημονικά και μυθοπλασίας, στις εφημερίδες Ριζοσπάστης (όπου το 1975 καθιέρωσε τακτική στήλη κριτικής του παιδικού βιβλίου την οποία έγραφε έως το 1988), Η Καθημερινή, Το Βήμα, Ελευθεροτυπία, καθώς και σε διάφορα λογοτεχνικά και εκπαιδευτικά περιοδικά, κι έχει συνεργαστεί με το ραδιόφωνο και την τηλεόραση (εκπομπές για παιδιά στο Β΄ Πρόγραμμα, στην ΕΡΤ2 και στην Τηλεόραση του 902).
Έχει τιμηθεί με ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις και έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνή συνέδρια για το παιδικό βιβλίο (στη Μόσχα, στο Ταλίν, στο Τορίνο, στο Βερολίνο στο, Μόντρεαλ, στο Τορόντο, στην Τεχεράνη, στο Μπορντό, στη Βρετάνη και στο Παρίσι). Επί είκοσι χρόνια δίδαξε «Λογοτεχνία και βιβλία για παιδιά» στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση (Σχολή Συγγρού, Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας ΤΕΙ Αθήνας, Τμήμα Μετεκπαίδευσης Νηπιαγωγών ΕΚΠΑ και εκτάκτως στο θερινό Πανεπιστήμιο της Βρέστης).
Είναι ιδρυτικό μέλος στα σωματεία: ΑRA-Φίλοι της Βιβλιοδετικής Τέχνης, Οι Φίλοι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος και μέλος του Centre International d’Étude en Littérature de Jeunesse και του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Έργων του Λόγου (ΟΣΔΕΛ).
Έχει διατελέσει επί δύο θητείες δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων, επί τρεις θητείες σύμβουλος στο διοικητικό συμβούλιο του Πολιτισμικού Οργανισμού Δήμου Αθηναίων και επί δέκα χρόνια μέλος της Επιτροπής Δημοτικών Βιβλιοθηκών της Αθήνας.
Είκοσι εννιά ελληνικά λαϊκά παραμύθια στην ντοπιολαλιά της προέλευσής τους, με κοινό στοιχείο τη σημασία του φαγητού στην πλοκή τους.
Μια μικρή μελέτη, ως πρόλογος, ξεναγεί τον αναγνώστη σ’ αυτόν τον κόσμο με τις πραγματικές ή συμβολικές πανδαισίες, τα εξωτικά ή απατηλά εδέσματα, με φρούτα και ζαρζαβατικά που γονιμοποιούν, ζαχαρένιους γαμπρούς, ψωμί κι αλάτι, αίμα, γάλα του φεγγαριού και... καλή σας όρεξη!
«Αχάραγα την άλλη μέρα σηκώνεται η μάγισσα, παίρνει ζάχαρη και μέλι, παίρνει άσπρο αλεύρι, κάντιο και ροδόνερο, παίρνει βανίλια και μόσκο και αθόγαλο, τα ζυμώνει, τα μυρώνει, τα πλάθει και κάνει ένα τσουπωτό παλικάρι με τα όλα του».
(«Ο Ζαχαράκης», παραμύθι της Ηπείρου, από το Δείπνο με μάγισσες και κολατσιό με δράκους)
Μια συλλογή παραμυθιών που απευθύνεται σε ερευνητές, σε όσους αγαπούν τα παραμύθια και σε μεγάλα παιδιά.
Η συγγραφέας, ύστερα από συστηματική και πολυετή έρευνα, παρουσιάζει τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα σε τρεις διαστάσεις: τον άνθρωπο, τον ποιητή και τον δραματουργό.
Προσθέτει νέες ψηφίδες στο πορτρέτο του Λόρκα περιγράφοντας τη ζωή του. Αναλύει την ποίηση και τα θεατρικά έργα τού πολυδιάστατου δημιουργού, που ανήκει στη γενιά του 1927, στην «αργυρή εποχή» της ισπανικής λογοτεχνίας, η οποία εισάγει ένα πιο ελεύθερο στιλ, που δεν ακολουθεί κανόνες στην ποίηση και περιέχει στοιχεία συμβολισμού, υπερρεαλισμού και φουτουρισμού. Το έργο του Λόρκα διακρίνεται για τη λεκτική δεξιοτεχνία, τον συμβολισμό, τον υπερρεαλισμό, την πληθώρα σχημάτων λόγου – μεταφορές, παρομοιώσεις, αντιθέσεις –, τους διαχρονικούς γυναικείους χαρακτήρες και τον έντονο ψυχικό δεσμό με την πατρίδα του.
Η συγγραφέας καταδεικνύει, επίσης, την καθοριστική συμβολή της κλασικής και της λαϊκής μουσικής, καθώς και των παραδόσεων της Ανδαλουσίας και του μεσογειακού τρόπου ζωής, στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής ταυτότητας του Λόρκα και εξιστορεί τα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία του κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο. Tαξίδεψε στην Ισπανία, ήρθε σε επαφή με συγγενείς του Λόρκα και με άτομα τα οποία γνώρισαν τον ίδιο ή μέλη της οικογένειάς του και επισκέφθηκε τα μέρη όπου έζησε, προκειμένου να αντλήσει πληροφορίες για το περιβάλλον μέσα στο οποίο διαπλάστηκε η προσωπικότητά του.
Η αφηγηματική αμεσότητα της μελέτης παρασύρει τον αναγνώστη σ’ ένα συναρπαστικό ταξίδι, δίνοντάς του τη δυνατότητα να γνωρίσει τον Λόρκα, το έργο του οποίου είναι σημείο αναφοράς για τη χώρα του και για την παγκόσμια λογοτεχνία.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η Άνδρη Χριστοφίδου-Αντωνιάδου γεννήθηκε στη Λεμεσό. Σπούδασε Γαλλική και Ισπανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, καθώς και Εκπαιδευτική Ψυχολογία και Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Σπούδασε, ακόμα, στα Πανεπιστήμια της Σαραγόσα, της Νίκαιας, του Μονπελιέ και στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Ερφούρτης.
Υπηρέτησε από τη θέση της καθηγήτριας και διευθύντριας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Κύπρο. Μιλά αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά και γερμανικά.
Το 2019 ίδρυσε στη Λεμεσό το Κέντρο Ανάπτυξης Πολιτισμού Ad Litteram, το οποίο και διευθύνει. Έχει συνεργαστεί με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και άλλα θεατρικά σχήματα για θέματα που αφορούν στα έργα του Λόρκα.
Έχει γράψει ποίηση, μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια και μελέτες. Η μελέτη της για τον Λόρκα, η οποία είναι αρχειοθετημένη στο Κέντρο Μελετών Λόρκα στο Φουέντε Βακέρος και στο Ίδρυμα Λόρκα στη Γρανάδα, έτυχε εξαιρετικής κριτικής στην Κύπρο και στην Ευρώπη. Θεωρείται η πιο σημαντική ερευνήτρια του έργου του Λόρκα στην Κύπρο. Η έρευνά της για τον Θερβάντες είναι αρχειοθετημένη στο Μουσείο Θερβάντες στην Εσκίβιας.
Έργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά, ρουμανικά, σερβικά και συμπεριλαμβάνονται σε ξένες ανθολογίες.
Έχει τιμηθεί με είκοσι λογοτεχνικά βραβεία και αριστεία, μεταξύ των οποίων με το Α΄ Βραβείο Πεζογραφίας Μάρκου Αυγέρη από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών για το μυθιστόρημα Ο αρωματοποιός (2022), το Α΄ Βραβείο Ποίησης στον Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού (2014) και με Αριστείο από τον ΕΠΟΚ για το μυθιστόρημα Ο θησαυρός τής Ισπανίας (2020), το οποίο συμπεριελήφθη στη βραχεία λίστα για το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Κύπρου το 2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου